Invloed van executief functioneren op gemeten intelligentie
Observeren tijdens een testafname
Het is zo boeiend om naar een kind te kijken, wanneer het bezig is met de opdrachten van de test die ik afneem. Wat valt me op, wat is mijn eerste indruk en vooral waar verrast het kind of de jongere mij. Wanneer ik verrast op het puntje van mijn stoel ga zitten, valt er wat te ontdekken. De intensiteit waarmee ik met dit kind mee kijk en mee voel wordt nog verder vergroot.
Wat zie ik precies, wat is anders dan ik had verwacht.
Zoals een kind dat in de praatjes laat zien dat het over een grote woordenschat beschikt, maar dan op de IDS-2 Verbaal Redeneren niet tot juiste formuleringen komt. Wat is hier aan de hand? Of een kind wat op school gewoon normaal presteert, maar die super veel onthoudt op Cijfer- en letterreeksen nazeggen, en alle items van Plaatje beschrijven heeft onthouden.
Zoveel voorbeelden van bijzondere ontdekkingen wanneer je kinderen en jongeren andere taken laat doen dan schoolse taken.
Vooral de IDS-2, een test waar je heel goed intelligentie en executief functioneren mee in kaart kunt brengen, heeft prachtige opdrachten om te observeren.
Het zit hem vaak ook niet (alleen) in hoe goed een kind een opdracht doet, maar hoe het een opdracht uitvoert.
Minder sterke vaardigheden belemmeren het zicht op talent
Op de momenten dat een kind mij verrast, is de kans groot dat er onbekende aspecten worden ontdekt. Onbekend talent, of een belemmering die het zicht op talent maskeert.
Met goede diagnostiek kun je samen met het kind deuren openen. Ontdekken welk talent en welke belemmeringen daarachter schuil gaan.
Deze ontdekkingen zijn impulsen voor verdere ontwikkeling. Ontwikkeling die soms ineens met sprongen gaat omdat er nieuwe mogelijkheden zijn ontdekt.
In het geval van belemmeringen, is het natuurlijk zaak om te kijken hoe deze niet langer het talent belemmeren.
Problemen met het werkgeheugen bijvoorbeeld, kunnen kinderen enorm beperken bij het leren van schoolse vaardigheden. Hierdoor komt de focus vaak te liggen op wat het kind niet kan, en wordt vergeten om het talent te laten schijnen en te voeden.
Goede diagnostiek geeft ruimte aan talent en persoonlijke groei
Wanneer de talenten van het kind ontdekt worden, en er zicht komt op hoe minder ontwikkelde vaardigheden de talentontwikkeling in de weg kunnen zitten, dan ontstaat er ruimte. Ruimte voor groei. Het kind bloeit op, vaak zichtbaar.
Zijn of haar talenten zijn ontdekt. Daar groeit een kind van.
Goede diagnostiek kijkt naar intelligentie én executief functioneren. Naar executief functioneren op gedragsgebied en op gebied van leren en redeneren. Een goede onderzoeker kijkt met hart en ziel naar het kind. Een goede onderzoeker laat zich verrassen, ook in de kleine dingen die het kind of de jongere laat zien.
Zo kan zijn of haar talent ontdekt worden en is er ruimte voor persoonlijke groei.